Het gebeurt niet zo heel vaak, maar af en toe neem ik een patiënt mee naar huis. Het gaat dan om een ziek dier dat net even wat extra zorg nodig heeft. Deze week logeerde Chester de baardagame bij ons. Met een longontsteking en een ernstig gebrek aan calcium, moest hij regelmatig onder dwang gevoerd worden. Een lastig klusje, omdat hij door het calcium tekort hele broze botten had waardoor zijn onderkaak gebroken was.
Moe thuis gekomen van een nascholing was het weer tijd om het drie sterren menu van Chester voor te bereiden. Op het menu stonden krekels in een sausje van calcium en vitamine D3 poeder om zijn botten sterker te maken, met als dessert antibioticadruppels. Om je pootjes bij af te likken zo lekker, als je een baardagame bent dan.
Druk met dwangvoeren, had ik niet in de gaten dat ik iets heel belangrijks vergeten was. Dus toen mijn man de keuken in kwam om te kijken hoe het ging, constateerde hij een lichte krekelcrisis! Ik had het doosje van de krekels open laten staan en ze hopten vrolijk door de keuken. Samen bleken we meer met baardagamen gemeen te hebben dan we hadden gedacht, want we bleken prima krekel jagers te zijn. Binnen een kwartiertje zaten alle krekels weer netjes in hun doosje. Krekelcrisis opgelost! Volgende keer maar weer gewoon een hond of kat meenemen…
